Wieża dawnego zboru ewangelickiego w Snowidzy

Wieża dawnego zboru ewangelickiego w Snowidzy

Nazwa zabytku: Wieża dawnego zboru ewangelickiego w Snowidzy
Opis zabytku: Ceglana wieża to pozostałość po zborze wzniesionym po 1742 r. na mocy zezwolenia władcy Prus – Fryderyka II Wielkiego. Po przyłączeniu Śląska do Prus w 1741 r. zmieniły się zasady obowiązujące katolików i protestantów. Dotychczas protestanci mogli zbudować jedynie trzy kościoły Pokoju (po pokoju westfalskim w 1648 r.) i sześć kościołów Łaski (po konwencji w Altranstaedt w 1707). Domy modlitwy miały być budowane z materiałów nietrwałych (drewno, konstrukcja ryglowa) i bez ozdób. Początkowo nie mogły też mieć wież. Z czasem zaczęto je przebudowywać bądź rozbudowywać. Dom modlitwy w Snowidzy był budowlą dwukondygnacyjną, murowaną, salową, nakrytą mansardowym dachem, wewnątrz obwiedzioną dwiema kondygnacjami drewnianych empor. Pod emporą organową znajdował się rokokowy ołtarz z ok. 1770 r. z obrazem przedstawiającym Chrystusa w otoczeniu dwóch kobiet. Ceglana wieża została dobudowana do kościoła znacznie później tj. w 1893r. Do jej budowy przyczynił się ówczesny pastor Julius Franke, który pełnił tę funkcje do roku 1908. W roku 1972, została podjęta decyzja o zburzeniu kościoła. Do dnia dzisiejszego zachował się ołtarz, który przeniesiony został do kościoła katolickiego.